Steeds meer Nederlandse musea maken keuzes op basis van de smaak van het grootste publiek. Het leek er even op dat de commercie de aandacht voor de hedendaagse kunst zou overspoelen. Maar, dankzij een grote sponsor als citizenM en een initiatief als Art Rotterdam is er nu weer volop aandacht voor de ontwikkelingen binnen de kunst vandaag de dag. Maar wel kort, want Art Rotterdam duurt slechts 4 dagen. Binnen de voormalige van Nellefabriek en haar werkplaatsen, bij de Wilhelminapier, het museumkwartier en zelfs bij atelier van Lieshout, kan je tot en met a.s. zondag de nieuwste ontwikkelingen volgen.
Art Rotterdam, nu Internationaler dan ooit tevoren, toont dit jaar tevens opvallend veel ruimte voor experimentele kunst. Met name binnen de ruimtes ‘Intersections’, ‘Dordtyart’, ‘Prospects & Concepts’ en ‘Projections’.
Intersections
Intersections is een nieuw onderdeel binnen Art Rotterdam. Het toont zich als een podium voor jong talent, met daarbinnen platforms uit Nederland en België. De verschillende platforms, c.q. galerieën, zijn geselecteerd door een curator van de ‘Witte de With’ en ‘a Tale of a tub’, Samual Saelemakers en Carolyn H. Drake.
Showroom MAMA is een van de 19 deelnemers binnen ‘Intersections’. Deze showroom is normaliter de thuisbasis voor een nieuwe generatie kunstenaars en kunstprofessionals. Het heeft zich ontwikkeld als een echte 'forecast' instelling en een 'hands on' opleidingsplek. Zij maken het mogelijk dat belangrijke sleutelfiguren uit de (inter-)nationale kunstwereld hun eerste projecten kunnen ontwikkelen voordat ze definitief doorbreken. Dat de kunstenaars hier nog aan het begin staan, blijkt wel uit de film ‘Common sadness’ die nu bij ‘Intersections’ te zien is. Een film georganiseerd door kunstenaarsinitiatief Beyoncé en uitgevoerd door Indiase dansers van het Swantantra Theatre, India. Bij een eerste blik, in combinatie met het geluid, heb je de neiging meteen weer weg te lopen. Beelden van een kinderlijk, door Indiase dansers gespeeld, toneelspel, playbackend op het Nederlandse popnummer ‘morgen zal het beter zijn’ van Marco Borsato. Wat niet helemaal lukt, omdat ze de Nederlandse taal niet begrijpen. De spelers zijn gekleed als chirurg en/of verpleegkundige, alsof we hier naar een nagespeelde ziekenhuisserie zitten te kijken. Getuigt showroom Mama hier van een slechte smaak? Zitten we naar een film te kijken dat nog verder doorontwikkeld moet worden? Dan blijkt dat het oorspronkelijke idee voor de film wel degelijk experimenteel van aard was, maar dat de artistieke richtlijnen moeilijk uitvoerbaar bleken voor de jonge Indiase dansers. De samenwerking stuitte op enorme cultuurverschillen, de andere manier van denken, uiten en interpreteren. Uiteindelijk moest Beyoncé concessies doen en werd het script aangepast. Dusdanig dat het script invoelbaar werd voor deze Indiase dansers. Dit resulteerde uiteindelijk in een meer Bollywoodachtige soapvoorstelling. Project mislukt? Nee, volgens showroom Mama niet. Hier gaat het om het proces en niet zo zeer om het resultaat. Daarmee gaat de film uiteindelijk over cultuurverschillen, inperkingen van vrijheid en creativiteit. Grote onderwerpen voor de jonge kunstenaars achter dit project (20-26 jaar) en daarom als proces interessant. Bovendien past de film bij dit jonge kunstenaarsinitiatief Beyoncé, dat zich met haar uitvoeringen op het snijvlak bevindt van de autonome kunst en de popcultuur. Het project werd gefinancierd met subsidies van de gemeente Rotterdam en het Mondriaanfonds.
Minstens zo interessant binnen ‘Intersections’ is het werk van Marijn Ottenhof. Zij studeerde vorig jaar af aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag. In de vorm van smartphones en andere handige high-tec-gadgets goot zij cosmetische artikelen en ingrediënten, omhuld met een doorzichtig epoxy. Zelfs afgeknipte schaamharen en kunstnagels treffen wij binnen deze doorzichtige smartphone aan. Ingrediënten die de vrouw zogenaamd ‘mooier’ en ‘aantrekkelijker’ kunnen maken, zijn nu ingekapseld. Marijn presenteert dit binnen een klinisch witte stand, alsof we de stand van een mobiel telefoonmerk binnen lopen. Daarbij heeft ze een actrice ingezet, die de producten aan de man probeert te brengen. Verwarring ontstaat als blijkt dat daarnaast een echte arts zit, die werkelijk producten aanbiedt voor de cosmetische industrie. Een interessant samenspel met de werkelijkheid.
Projections
Bij projections vind je 12 verschillende video’s geprojecteerd op 12 wanden. Iedere wand wordt vertegenwoordigd door een andere galerie, merendeels uit Nederland. Ook hier staat het onderzoekende karakter van de kunstenaar duidelijk zichtbaar voorop.
Interessant is hier bijvoorbeeld de video van de Italiaanse kunstenaar Domenico Mangano, getiteld:” Birds singing, sandy ground’. Tijdens zijn ‘artist in residence’ bij kunsthuis SYB in Beetsterswaag (Friesland) ontdekte hij een tehuis voor mensen met een beperking. Het fascineerde hem hoe deze mensen in een eigen wereld leven. Met een geheel eigen blik heeft hij momenten uit dit leven vastgelegd. Momenten die samen een verhaal vormen van een totaal andere wereld, die bijna magisch lijkt. Domenico wordt binnen ‘Projections’ vertegenwoordigd door de Italiaanse galerie ‘ Magazzino d’Arte Moderna’ uit Rome.
Prospects & concepts
Wil je graag een video zien, dat niet alleen interessant onderzoek vertoont, maar ook visueel prikkelt, dan moet je absoluut de video van Inge Meijer bekijken binnen de ruimte van Prospects & concepts. Binnen deze ruimte vind je in totaal 10 jonge talenten, aangedragen en gefinancierd door het Mondriaanfonds.
De video ‘grand tour’ van Inge Meijer vertoont nagebootste toeristische plekken, waarbinnen mensen ogenschijnlijk hun rust vinden. Zoals binnen een overkoepeld tropisch park, met zand, zwembad en zelfs echte flamingo’s. Of binnen het Orange County hotel, in de Turkse badplaats Kemer. Nagebouwde Amsterdamse grachtenpanden, vormen hier samen dit hotel, met daarbij zelfs een nagebootst Centraal station. Het moet de bezoeker een ultiem ‘reisgevoel’ geven. Als kijker heb je eerst niet in de gaten dat dit nagebouwde grachtenpanden zijn, omdat Inge Meijer shots heeft opgenomen van mensen die hun was buiten hangen, of een kleed uitkloppen, vanaf het balkon. Een alledaags tafereel dat zich werkelijk in Amsterdam had kunnen afspelen. Daarmee speelt Inge Meijer op humoristische wijze met beeld. Uit de hele video blijkt verder een perfectionistische en nauwkeurige blik. Inge toont niet alleen oog voor het verhaal binnen een beeld, maar ook voor esthetiek, ritme, kleur en compositie. Alle beelden zijn fotografisch, opgenomen binnen een vast kader en daarmee met een camera op statief.
Ongetwijfeld moet deze jonge kunstenares kennis hebben genomen van de fotoseries ‘ The Last Resort’ en ‘ It’s a small world’ van de Britse Magnumfotograaf Martin Parr. Te herkennen aan de manier waarop de ironie maar ook treurige elementen binnen het toerisme zijn gevangen. Zoals bij de opnames van aangelegde stranden op de minst natuurlijke plekken en de standaard fotokiekjes die toeristen altijd weer (laten) maken.
Tegenover deze video is ook een andere video van Inge Meijer te zien. Hier laat ze kinderen de tekst uit contactadvertenties voorlezen binnen een fotostudio, wat een bijzonder contrast laat zien tussen leeftijd en uitspraak.
The main section
Niet alleen de gesubsidieerde initiatieven laten onderzoekende en werkelijk autonome kunst zien. Veel galerieën in ‘the main section’ tonen zich ook als groot voorstander van de vernieuwing. Zo word je direct na binnenkomst al visueel getrakteerd op kunstwerken van bijvoorbeeld de Duitse kunstenaars: Jörn Stoya, Jugoslav Mitevski en Ralf Brög. Zij worden vertegenwoordigd door de Duitse galeriehoudster Petra Rinck uit Düsseldorf.
Jörn Stoya heeft vast en zeker naar de vroegere werken uit de jaren ’40 van Mark Rothko gekeken. Zoekend naar de abstractie binnen het canvasdoek, met droge penseelkwasten, aangestipt met acryl. Jörn is zichtbaar verder gaan zoeken. Zo vind je hier een canvasdoek, beschilderd met donkere acrylverf, waarna er kalk over de verf is gestrooid en het canvas is opgeborsteld. Het doek lijkt daardoor op een zachte stof.
Het werk van Jugoslav Mitevski sluit hier mooi op aan. Ook hij beperkt zich tot een vierhoekig vlak, maar gaat nog verder in de zoektocht naar materiaal en ervaring, wat het werk rationeler maakt. Vaak met beton als basis. Daarop een spel met pigmenten, verf, lak of andere materialen.
Ralf Brög toont met zijn serie ‘Isolations’ een spel met details uit bestaande kunstwerken. Zo speelt hij met een detail uit een geschilderd gordijn, gehaald uit een schilderij van Johannes Vermeer, en geeft daar letterlijk en figuurlijk een andere draai aan. Daarmee laat hij de kijker opnieuw kijken. Wat je ook absoluut niet mag missen binnen de ‘Main Section’ is het werk van Henrik Eiben, vertegenwoordigd door Pablo’s Birthday uit New York. Kijk en verwonder!
New Art Section Opvallend is het kleurrijke werk van de Tsjechische kunstenaar Krištof Kintera, vertegenwoordigd door ‘D+T Project gallery’ uit België (Gent), binnen de ‘New Art Section’. Van 28 februari tot en met 7 juni a.s. zal er een solotentoonstelling van deze kunstenaar te zien zijn in de Kunsthal van Rotterdam Kortom Dit zijn nog maar slechts een paar voorbeelden uit het enorme aanbod dat namens Art Rotterdam wordt vertegenwoordigd. Het is daarom aan te raden er ruim 2 dagen voor uit te trekken, indien je ook de installaties bij het Wilhelminaplein, het museumkwartier en atelier van Lieshout wilt bekijken, laat staan ook een bezoek wilt brengen aan het fotomuseum, de Kunsthal, museum Boijmans van Beuningen en de vele galerieën. Dit weekend is hèt moment voor een weekendje Rotterdam voor de hedendaagse en autonome kunstliefhebber. En het lijkt wel alsof iedere Rotterdammer voor je klaar staat. Voor de Nellefabriek staan gratis pendelbussen klaar, die je ook naar de andere bestemmingen zal brengen. Maar ook het openbaar vervoer is uitstekend en de mensen in Rotterdam zijn opvallend vriendelijk en behulpzaam. Kortom, boek nog gauw een hotelletje in Rotterdam. Rijkelijk geïnspireerd, gemotiveerd en toch uitgerust zal je weer thuiskomen. Voor meer info, kijk maar gauw op: op: www.artrotterdam.com #ArtRotterdam2015 #KrištofKintera #IngeMeijer #D+TProjectgallery
#HenrikEiben #RalfBrög #JugoslavMitevski #JörnStoya #PetraRinck #DomenicoMangano #MarijnOttenhof #showroommama